En omdat de dagen hier voorbij vliegen meteen maar weer een verhaal vanuit Bobo! We waren geëindigd bij dinsdagavond in hotel Villa Rose. Hier heb ik goed geslapen en de volgende ochtend kwamen Marie en Nicole me ophalen voor de stadstour.

Bobo vind ik op het eerste gezicht mooier dan Ouagadougou. Het voelt minder massaal, ondanks dat ook hier de mensen de hele dag op straat zijn.

Nicole, die hier 5 maanden voor stage is scheurt met mij achter op haar scooter over de drukke wegen van Bobo. Ze is hier nu vier weken maar kent het hier al goed! Er zijn hier nauwelijks verkeersborden. De borden die er zijn worden regelmatig genegeert. Wel zijn er Afrikanen in paarse pakken, met een stopbord in hun hand en en een fluitje in hun mond. Deze doen hun best om het chaotische verkeer te organiseren. Best handig op de drukke kruispunten, werkt prima!

Internet geregeld op mijn telefoon zodat ik 24/7 internet heb. Wat is het fijn om contact met thuis te kunnen hebben.

We gaan nog langs de markt om stof te kopen voor internationale vrouwendag. Dit is aanstaande zondag en wordt hier in Bobo gevierd. Van het stof laten we een wikkelrok maken. Voor het stof betaal ik 2500 cfa, zo'n €3,80. We rijden naar een tailleur die op een markt zit en waar Marie goede ervaringen mee heeft. De markt oogt vies en ruikt naar riool en rotte vis. Veel mensen proberen bakbananen te verkopen maar die zien er ook niet echt smakelijk uit. De tailleur rekent 1000 cfa voor het maken van een wikkelrok. €1,50. Zaterdag kunnen we het ophalen! Niet gek!

We eten nog een lekker broodje. Een panini met een gebakken ei, mayonaise en vlees. Lekker! (Kosten 75 cent). Het eten is hier tot nu toe zo gek nog niet.

We halen m'n koffer op en het is tijd om naar mijn gastgezin te gaan. We zijn wat aan de vroege kant en daarom besluit Marie de touristische route te doen. Ik vraag me af waar ik terechtkom. Wanneer we stoppen in een steeg met honden en spelende kinderen die me starend aankijken voel ik toch wat ongemak opkomen. Ik heb geen idee waar ik me nu bevindt in Bobo!

Door de blauwe poort door lijkt het al wat beter. Het huis ziet er netjes uit. Ik maak kennis met mijn 'gastmoeder' Fatou. Marie en Fatou spreken zo snel frans dat ik er weinig van begrijp. Fatou komt over als een leuke, gezellige, lieve vrouw. Ze is 28 en woont hier alleen. Ondanks dat het huis netjes is en gastmoeder Fatou ook leuk lijkt, begin ik wel wat emotioneel te worden. De verschillen met Nederland zijn toch wel erg groot.

Daarna ga ik nog met Marie kijken bij een medisch centrum vlakbij. De plek waar ik vrijwilligerswerk ga doen! Ik schrik best even hoe het er uit ziet, en met alle indrukken van de afgelopen dagen kan ik de tranen haast niet bedwingen. Marie stelt me gerust en geeft aan dat het allemaal hartelijke mensen zijn en dan ze er vertrouwen in heeft dat het allemaal goed komt. Tuurlijk weet ik dat het goed zal komen. Maar alles wordt me even te veel.

Ik ga vervolgens weer naar Fatou. Ze is lief en we kletsen wat. Ik vraag haar of ze het erg vindt dat ik met Nicole ga eten in het centrum. Dit is gelukkig geen probleem. Nicole heeft hetzelfde gevoel gehad en weet dus hoe ik me voel. Het is fijn om met haar af te spreken. 's Avonds probeer ik te skypen met thuis. Tot mijn grote verdriet lukt dit nauwelijks door de slechte verbinding hier. Uiteindelijk lukt het om even met thuis te praten. Nog even met Fatou kletsen en dan op bed. De dagen hier zijn vermoeiend. Ik zie zoveel nieuwe dingen, de taal, de warmte. Het moet allemaal wel heel erg wennen. Slapen lukt niet zo goed, het koelt buiten nauwelijks af en de ventilator op mijn kamer is net een helikopter die opstijgt. Met die herrie val ik nooit in slaap.

Voor de volgende ochtend heb ik samen met Marie en afspraak om kennis te maken met de majoor van de kliniek, zoals ze de baas hier noemen. Om 9.00 om precies te zijn. We wachten geduldig af. Mensen hier hebben geen haast. Het wachten op de majoor goed besteed om een indruk te krijgen van de kliniek. Vooral veel zwangere vrouwen, vrouwen met baby's, wondzorg, vaccinaties. Het lijkt erg divers. Hier kan ik echt iets nuttigs gaan doen!

Om 10.00 heeft hij dan toch tijd, dat is typisch Afrika! ;) Ik begrijp niet heel veel van wat hij zegt. Gelukkig spreekt Marie goed Frans. De majoor is akkoord, maar de baas die boven hem staat moet ook nog akkoord geven. Samen met Marie op de brommer naar hem toe. Ook hij geeft akkoord, alleen moet er nog wat papierwerk geregeld worden, maar dat komt in orde.

Vervolgens nog een uur Franse les. We hadden twee uur gepland, maar omdat meneer de majoor ons liet wachten doen we één uur. Wat basisdingen doornemen en mijn cv vertalen naar het Frans.

Daarna met Marie en Nicole rijst met pindasaus eten, lekker! Met een flesje drinken. €1,30. Ik blijf me verbazen. Om iets mobieler te zijn ga ik gebruik maken van de travel4change fiets. Wel warm zo midden op de dag! Het is ongeveer 20 minuten fietsen naar Fatou, goed te doen. Alleen maakt de warmte het er niet makkelijker op. 's Middags lukt het eindelijk om goed te skypen met thuis! Super leuk. Zo ver weg en dan toch zoveel contact doet me goed. 'S avonds eet ik samen met Fatou. Gewoon een bord, bestek. Helemaal niet gek. Het eten smaakt goed. Na nog een tijdje gekletst te hebben, wat erg goed is voor m'n Frans, op bed. Wekker op 6.00. Morgen wondzorg in het dorp, een project van travel4change.

Om 7.00 zit ik op mijn fiets richting het centrum, ik hoop dat ik het in één keer vind. Na 15 minuten ben ik er al, dat ging best snel! Vervolgens samen met Marie, Nicole en Lean naar een dorp om op een basisschool wondzorg te geven. Kinderen hier zullen zelf niet snel wonden laten schoonmaken en door al het stof infecteert het sneller. De bankjes worden buiten neergezet en per klas wordt gekeken welke wonden behandelt moeten worden en welke al goed aan het genezen zijn. Ik kijk vandaag even mee met de rest en voordat ik het doorheb kunnen we alweer terug naar Bobo. Hier eten we wat en we gaan naar een kapper waar Nicole haar haar laat vlechten. Leuk om te zien, ook weer een groot verschil met Nederland maar vlechten kunnen ze hier wel!

Daarna weer op de fiets naar Fatou, lekker warm zo op het heetst van de dag. Fatou is meestal rond 14.00 thuis. Ik heb de hele middag geen plannen en Nicole haalt me op de scooter op en we gaan wat drinken. Bij terugkomst ga ik met Fatou naar de markt om boodschappen te doen. Bijzonder maar ook leuk om te zien. Ik maak kennis met de buurkinderen, onder andere een super schattige tweeling, Amdi en Ramdi. Haha leuk! We eten hier pas laat, rond half 9. Maar ook vandaag is het eten weer lekker. Ik skype nog even met Ieteke en besluit niet te laat te gaan slapen.

Dit weekend leuke plannen. We gaan naar Banfora. Ongeveer 1.5u rijden vanaf Bobo. Het schijnt daar heel mooi te zijn. Morgen onze wikkelrokken uitproberen, ik ben benieuwd. Later daarover natuurlijk weer meer!

Alle leuke reacties doen me goed! Super leuk. Dus laat gerust een berichtje achter :)